تحقيق ابعاد گفت و گوي ايالات متحده و جمهوري اسلامي در مورد عراق

دسته بندي : علوم انسانی » علوم سیاسی
پذيرش قدرت ايران
شايد بتوان يكي از مهم ترين ويژگي هاي عراق جديد را تاثير گذاري و نقش افريني طيف وسيعي از گروه هاي داخلي بازيگران منطقه اي و قدرت هاي فرامنطقه اي در روند تحولات سياسي – امنيتي و اقتصادي اين كشور تلقي كرد . فارغ از نقش عوامل ساختاري سياسي – اقتصادي و پيشينه تاريخي و نقش متفاوت گروه هاي داخلي عراق در شرايط كنوني اين كشور در ميان قدرت هاي منطقه اي و فرامنطقه اي جمهوري اسلامي ايران و ايلات متحده امريكا داراي نقشي عمده و بر جسته در روند جديد دولت- ملت سازي در عراق هستند . با اين حال چنين به نظر مي رسد كه نقش افريني اين دوبازيگر عمده فقط در چهار چووب يك تعامل سازنده امكان پذير خواهد بود . از اين رو نمي توان نقش ايران را ناديده گرفت و اساسا هر طرحي در مرود عراق جديد كه در حالت چالش با جمهوري اسلامي ايران و يا در تعارض با امنيت ملي ايران قرار داشته باشد . با دشواري هاي اساسي مواجه خواهد شد . در 3 دهه گذشته ايران و امريكا هر يك به دنبال حذف ديگري از صحنه بوده اند اما تداوم بي ثباتي و نا امني در عراق و حتي تشديد ان و نگران يهاي موجود در خصوص احتمال گسترش بحران عراق به يك منازع منطقه اي موجب شد كه الگوها و سياست هاي يكجانبه گرايانه از سوي امريكا و تلاش اين كشور براي كنار گذاشتن جمهوري اسلامي ايران از معادلات منطقه اي با توجه به نفوذ غير قابل انكار ان مورد بازبيني قرار گيرد . ازاين رو با توجه به نا كار امدي و عدم نتيجه بخشي راهبردهاي چند ساله گذشته امريكا در عراق و پيامدهاي زيانبار ان براي كل منطقه و به ويژه مردم عراق به تدريج مسئولين امريكايي مجبور به اعتراف به اشتباهات و عدم كار امدي راهبرد قبلي خود شده اند . گزارش بيكر هميلتون تشكيل اجلاس شرم الشيخ و مذاكرات ايران و امراي در تاريخ 7 خرداد نشانه هاي تغيير تدريجي سياست امريكا مي باشد. در اين نوشتار به برخي از ابعاد سياست ها و منافع و اقدامات ايران و امريكا در عرصه عراق و سپس نقاط اشتراك انها در ايجاد ثبات و جريان امنيت سازي در عراق پرداخته مي شود .