فرائد السلوک از آثار منثور فارسی است که آن را مؤلفی ناشناخته در آغاز سده هفتم به سبک فنی نگاشته است. این کتاب را، میرزا عبدالوهاب نورانی وصال و غلامرضا افراسیابی در سال (1368 هـ. ق) تصحیح و منتشر کردند. پس از انتشار کتاب، مقالاتی راجع به پاره‌ای از لغزش‌ ها و اغلاط کتاب نوشته شده. به‌جز اغلاط برشمرده شده در آن مقالات، در فرائد السلوک، لغزش‌هایی است که در این مقاله بدان می‌ پردازیم. علاوه بر این، چند واژه کمیاب که در فرهنگ‌ های فارسی مدخل نشده است، مانند درخت عادی، زخم گوشت و ... یا به معنی خاصی در این متن به کار رفته که در فرهنگ ها مضبوط نیست، بررسی شده است.

هدف نگارنده از نگارش این تحقیق آن است که متن فرائد السلوک، پاکیزه و به دور از هر لغزشی در چاپ‌ های بعدی، در اختیار خوانندگان و پژوهشگران قرار گیرد. تصحیح اغلاط بر اساس تأمل در مضمون عبارات و قراین درون متنی و سبک‌ شناسی کتاب صورت گرفته است. نتیجه بررسی واژه‌ های کمیاب کتاب آن است که در فرائد السلوک واژه‌ هایی هست که بایسته است در لغت نامه‌ های فارسی مدخل شوند و یا معنی خاص آن‌ ها ضبط گردد. ضبط این واژه‌ ها به غنای گنجینه واژه‌ های زبان فارسی می‌ افزاید.