عمر دانه ها: در این نوشته منتشر شده در سال 1908، اوارت دانه ها را به سه قسمت، بر اساس طول عمرشان در شرایط مناسب طبقه بندی کرد، این طبقه بندی ها به این صورت بودند:

1- میکروبیوتیک (ریزجاندار)، دانه هایی که عمرشان از 3 سال تجاوز نمی کرد.

2- مزوبیوتیک، دانه هایی که طول عمرشان بین 15-3 سال بود.

3- لکروبیوتیک، دانه هایی که عمرشان از 15 سال تا بیشتر از 100 سال بود.

این طبقه بندی طول عمر، رضایت بخش نیست و به طور گسترده پذیرفته نشده است. بسیاری از دانه ها، مطلوب ترین محیط ذخیره تعیین نشده است و تا زمانی که ما این اطلاعات را نداشته باشیم، این طبقه بندی مفهومی ندارد. از آن جا که شرایط ذخیره برای هر دانه های داده شده بهبود می یابد، بنابراین ممکن است دانه از میکرو به مزوبیوتیک یا حتی به لکروبیوتیک تغییر کند. برای لیست جامع دانه ها که زیست پذیری آن ها بیشتر از 100 سال و بیشتر است، قسمت نوشته Harrington را مطالعه نمایید...