ارزش غذایی سیب رمینی وروشهای نگهداری آن    

ارزش غذایی سیب زمینی و روش های نگه داری آن به طریقه سنتی و صنعتی میزان تولید سیب زمینی در سال ۱۳۷۹،۲/۴ میلیون تن درسال بوده است. مواد غذایی از زمان برداشت در معرض فساد و بروز ضایعات متنوع قرار می گیرند كه با توجه به نوع ماده غذایی میزان ضایع شدن آن ها متغیر بوده و گاهی ممكن است در مدت چند ساعت، مواد غذایی به كلی غیر قابل مصرف شود. سیب زمینی به علت دارا بودن آب زیاد، از فساد پذیری بالایی برخوردار است. برای جلوگیری از ضایعات این محصول، روش های مختلفی در روستاهای كشور ما اجراء می شود، بدون این كه شناخت دقیقی از اصول علمی انبار داری آن داشته باشند. درشهرها برای نگه داری سیب زمینی از سردخانه های بالای صفر بهرها می گیرند، آن را در درجه حرارت معینی حدود ۴+ درجه سانتی گراد نگه داری می كنند، یا این كه سیب زمینی را با استفاده از روش فیزیكی(حرارت دادن) و خشك كردن به پودر سیب زمینی تبدیل و بسته بندی می كنند، تا این كه به مدت طولانی در انبارها نگه داری شود. روش دیگر، استفاده از اشعه گاما است كه یكی از روش های نگه داری سیب زمینی به صورت تازه به حساب می آید. سیب زمینی در تمام استان های كشورمان به ویژه آذربایجان شرقی، مركزی، چهارمحال بختیاری و اصفهان كشت می شود. این محصول درایران به عنوان یكی از مواد غذایی مصرفی جانبی مورد استفاده مردم قرارمی گیرد. در صورتی كه در بعضی از كشورهای اروپایی مانند آلمان غربی، سیب زمینی به عنوان ماده ی غذای اصلی برای مردم به شمار می آید.