در قالب word و در 12 صفحه، قابل ویرایش.
جو دوسر از قديم الايام توسط مردم ژرمن و اسلاو كشت ميشده است . گياهي است يكساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي رسد ميوه آن خوشه اي و دراز و داراي غلافي دو سر مي باشد .
جو دو سر دو نوع مي باشد كه بنام بهاره و پايئزه ناميده مي شود اين گياه علوفه خوبي براي حيوانات مخصوصا اسب است .
تركيبات شيميايي:
جو دو سر داراي حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته اي مي باشد . بعلاوه ارسنيك ف اسيد اگزاليك و يد نيز در آن وجود دارد .
خواص داروئي:
جو دو سر از نظر طب قديم ايرا معتدل يعني نه سرد است و نه گرم . البته عده اي عقيده دارند كه اين گياه كمي خشك است .
1)جو دو سر طبق تحقيقاتي كه جديدا انجام رگفته در كاهش كلسترول خون اثر معجزه آسايي درد .
2)مقوي اعصاب است .
3)ضد عفوني كننده بدن مي باشد.
4)تقويت كننده بدن مي باشد .
5)ادرار آور و ملين است و يوست رابرطرف مي كند.
6)مقوي قلب و خون است .
7)تسكين دهنده درد است .
8)جوشانده جو دو سر در برطرف كردن بيماريهاي پوستي و اخلاط خوني نيز موثر است .
9)براي لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
10)اگزما را درمان مي كند .
11)براي درمان زخ هايي كه يدر خوب مي شوند جو دو سر را در كرده و با شراب سفيد مخلوط كنيد و روي اين قبيل زخم ها بگذاريد .
12)و بالاخره اين گياه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام اين گياه از سرطان جلوگيري مي كند.