براي آشنائي بيشتر با بحث (Quality Function Deployment) QFD يا گسترش فعاليتهاي كيفي بهتراست از فرآيندها و عدم همسان فهمي در بين گروه هاي مختلف شروع كنيم چرا كه مسئله اصلي در فرآيندها اينستكه مشتريان و مهندسين به دو زبان مختلف صحبت مي كنند. ممكن است يك مشتري خواسته خود را اينگونه بيان كند كه ماشيني ميخواهد كه خيلي راحت روشن شود. ترجمه اين خواسته ، به زبان تكنيكي ممكن است اين جمله شود: <اتومبيلي كه در 10 ثانيه روشن شود و به كار ادامه دهد.> يا خواسته اي از قبيل <صابوني كه باعث نرمي پوست شود> كه مي بايد به عبارت < ph صابون يا مشخصه سختي آن> ترجمه شود. بسياري اوقات در ترجمه خواسته مشتري به زبان فني و تكنيكي ، مشخصات فني محصول گم ميشود.

ژاپني ها به QFD يا گسترش فعاليتهاي كيفي به منظور تأمين خواسته هاي مشتري و ملحوظ نمودن آن در طراحي فرآيند و طراحي محصول توجه بسياري كرده اند.

QFD اساساً يك فلسفه و مجموعه اي از برنامه ريزي و ابزار ارتباطي است كه به خواسته هاي مشتري دقت ميكند و اين خواسته ها را با طراحي ، ساخت و بازاريابي محصول ، هماهنگ مينمايد.

براي اولين بار QFD در واحد ميتسوبيشي كوپه در سال 1972 ديده شد. سپس كمپاني تويوتا اقدام به گسترش اين ديدگاه نمود و از سال 1977 كه مورد استفاده واقع گرديد نتايج مؤثري حاصل شد. از تاريخ ژانويه 1977 تا اكتبر 1979 تويوتا متوجه شد كه هزينه هاي راه اندازي يك وانت جديد (توليد جديد) به ميزان 20% كاهش يافته است. اين كاهش هزينه ها تا سال 1982 به ميزان 38% و تا سال 1984 به ميزان 61% رسيد. علاوه بر آن زمان توسعه به 3/1 رسيد و كيفيت هم ارتقاء يافت.