تحقيق پيرامون آبياري

دسته بندي : مهندسی » مهندسی کشاورزی و زراعت
دوره دو جنگ فراجهاني شاهد كاهش شديد درفعاليتهاي آبياري بوده است كه به طوراساسي به رشد زياد توليد كشاورزي كمك كرده است كه انسانيت را قادرميسازد تا جمعيت دوبرابرش را تغذيه كند. هرچند تمايزي بايد بين كمك مثبت كلي آبياري وآبرساني به قابليت توليد كشاورزي و رفاه اقتصادي و مقدارمهمي از تخصيص نادرست سوء اداره منابعي كه با توسعه آبياري همراه بوده اند صورت بگيرد. هرچند دربسياري ازموارد منابع آبرساني بيش ازحد توسعه يافته اند. همچنين سرمايه بيش ازحد خرج شده است و هزينه هاي مهمي برحسب فقدان اكوسيستم ،انقراض گونه هاي ماهي و آلودگي منابع آبرساني بيش ازحد پرداخت شده است.اين فصل ديدگاهي اقتصادي را درمورد كمك منابع آبياري وآبرساني به توسعه كشاورزي گذشته و مديريت آينده منابع آبرساني فراهم ميكند.
كارايي مصرف آب تحت تاثير تصميماتي صورت گرفته در بسياري ازسطوح قرارگرفته است . ما دراين فصل بي كفايتي هايي كه ميتواند درسطوح مختلف مديريت آبرساني رخ دهد را تحليل ميكنيم. ما ابتدا با بحث كردن مصرف آب آبياري توسط فردي شروع ميكنيم وازاينرو به اهميت مديريت آبرساني منطقه اي مي پردازيم. ما ازاينرو اهميت ملاحظات پويادرمورد آينده و نقش مديريت بين منطقه اي را مورد بحث قرارميدهيم. با هم اين بخش هاچاچوبي اقتصادي رابراي طرح كردن سازمانهاي آبرساني و خط مشي هايي براي افزايش دادن تخصيص منابع آبرساني و جلوگيري كردن ازبي كفايتي فعلي درسيستم هاي منبع آبرساني ارائه ميكنند. دومين قسمت فصل عطفيوهزينه هايي كه ازطريق پروژه هاي آبرساني وآبياري كشاورزي دركشورهاي درحال توسعه تحقق يافته اند را مرورميكند. معدودي از ارزيابي هاي يكپارچه شده عملي درمورد اين پروژه ها وجود دارد ، ازاينرو ما قطعات را به هم پيوست ميدهيم و اطلاعات را با بحث هاي مفهومي تركيب ميكنيم.
1- مرور : قرن قبلي شاهد رشد بي سابقه اي درپروژه هاي آبياري درسطحي جهاني بوده است . استفاده از آبياري چاه لوله اي هزينه استفاده كردن ازآب هاي زيرزميني را كاهش داده است و كمك رساني مخزن ها وكانال هاي بزرگ براي رسيدن به ايمني غذا مورد استفاده قرارگرفته است . زمين آبياري شده درسرتاسر جهان از50 ميليون هكتار در1900 به 267 ميليون هكتار درامروز افزايش داشته است كه اكثر اين افزايش دركشورهاي درحال توسعه است .درحال حاضر 75 درصد اززمين زير كشت دركشورهاي درحال توسعه است . آبياري مقدارزمين زيركشت و محصولات زمين كشت فعلي را افزايش داده است. جدول 1 رشد درمناطق آبياري شده جهاني را دردهه هاي اخير نشان ميدهد. برخي مناطق همچون آسيا به طورزيادي ازآبياري سود كردند . كشورهايي با بزرگترين مناطق درآبياري چين و هند و ايالات متحده هستند كه به طورهمساني شامل نيمي اززمين آبياري شده جهان ميباشند. ديگر مناطق همچون آفريقا زمين زير كشت كمي دارند. جهان كلي نشان دهنده افزايش زيادي درزمين آبياري شده است كه تقريباً دريك چارچوب زماني 3 ساله دوبرابر ميشوند. به علاوه جدول يك درصد زمين دروشده قابل كشت آبياري شده را نشان ميدهد. اين درصد به طورمهمي بين مناطق تغيير ميكند. به طورمثال در1995 ، آسيا 32.4 درصد اززمين كشت كلي تحت آبياري را دارد درحالي كه درآفريقا آن تنها 6.1 درصد بود . همچنين بعضي ازكشورها چون ايالات متحده وچين سهم زمين قابل كشتشان را درآبياري داشتند كه نسبتاً بين 1965 و 1995 ثابت باقي ماند درحالي كه درهند اين درصد تقريباً دوبرابر شده است . درحالي كه زمين كمي درآبياري دربرخي مناطق جهان همچون آفريقا وجود دارد ، دربعضي ازموارد مقدارمهمي زمين آبياري شده بالقوه وجود دارد. جدول 2 عامل بالقوه رابراي زمين آبياري شده درآفريقا و آسيا و آمريكاي جنوبي نشان ميدهد. يك مورد جالب براي مشاهده اين است كه نسبت واقعي به عامل بالقوه زمين آبياري شده درآسيا بيشتراز آفريقا و آمريكاي جنوبي است. يك نتيجه گيري كه ما ميتوانيم ازاين جدول بكنيم اين است كه توسعه آينده وسعت زمين به جريب آبياري شده درآسيا محدود است ،‌ اما عامل بالقوه مهمي درديگر مناطق درحال توسعه جهان وجود دارد